Kjo natë është pa emër, pa qiell, bosh.
Dikush argëtohet në katin e poshtëm
(Le të argëtohet)
Unë argëtohem me dhembjen time.
Unë me dhembjen time vallzoj.
Dhoma me katër krevate bosh
Është mbushur plot me dhembjen time
Muret nuk kanë fotografi
Në mure është varur dhembja ime
Një daulle më ngre nervat
Sikur flet për dhembjen time
Jashtë nata është pa yje.
Në katin e poshtëm dikush argëtohet
Nga era veriore xhamat dridhen
Duke ngrirë imazhin e së dashurës sime
Shumë vetë mund të argëtohen sot
Unë argëtohem me dhembjen time
Unë me dhembjen time vallzoj.
Jashtë era i ka rrëzuar yjet…
Në dritare imazhi i së dashurës dridhet..
Dhoma me katër krevate bosh
Dhembja me mua kërkon të shtrihet…
Kjo natë është e huaj, pa qiell, pa yje.
Petrit Qejvani,1973, Fajza-Krumë-Kukës
