Ç’u bë Skënderbeu ynë,
ushtën ku e la?
U këput si lis i rëndë,
porsi lisi ra.
U bë mjegull që hordhitë,
udhës t’i verbojë,
u bë lumë i rrëmbyer
vrapin t’u pengojë.
U bë këngë popullore,
rrjedh si gurrë mali,
zë e flet nga çiftelia,
si dikur nga kali,
pastaj ngrihet sipër gërxhesh
sulet ajo këngë,
mbi hordhitë, mbi hordhitë,
bie porsi shkëmb.
Ç’u bë Skënderbeu ynë?
Thonë u bë erë,
kur shikon nga larg rrezikun
vërshëllen paprerë,
pa thërret në gjithë vendin,
vet shkon në kufi,
bëhet mal me shtatë kreshta
gjithë shtati i tij.
Ç’u bë Skënderbeu ynë,
shpatën ku e la?
Kali i bardhë jelegjatë
përmbi varr ç’i ra.
Mbinë këngët edhe lulet,
manushaqe, mendra,
përmbi varr një pyll i dendur,
pylli me legjenda.
1965
