TI MË THE

 

 

Ti më the rastësisht, fare pa kuptim

Se një të vdekure s’ke ç’i bën

Unë s’e kuptova pse ishte fjala dhe thashë:

Kjo vajzë-grua ka luajtur mendsh.

Ku ta dija se ty diçka të shqetësonte

Në gji, në pjesën më të bukur për një femër

Dhe, kur në sytë e tu lotët veshën beben,

Një thikë e mprehtë më theri në zemër.

Si mundet vërtet të ishte ashtu?!

Unë këtë kurrë s’do ta besoja

Kaq thjesht të ikje nga bota ti,

Ti, që çmendurisht të dashuroja?

Si mund të ikje  kaq pa pritur

Ti, e bukur si Borëbardha e përrallës

Kaq i papërgjegjshëm të ishte vallë zoti,

Sa të merrte ty-yll bukurie të rrallë?!

Dhe supelëshuar thosha: zoti qenka çmendur

Që kërkon të marrë një yll, një shpirt

Ai, më në fund, i bindur nga hiret e tua

E urdhëroi vdekjen të tërhiqej.


Petrit Qejvani,2000

 


 

Next Post

KJO GRUA

Die Pri 19 , 2020
      Kjo grua që i mahnit të gjithë Me hiret dhe tekat e saj tek kalon rrugës Që duket si një perëndi bukurie Është një grua e zakonshme Që bën të gjitha adetet që bëjnë gratë… Që gatuan në kuzhinë Që kujdeset për fëmijët Që shpartallon  shtratin në […]