Nga Petrit QEJVANI

Atdheu im

Mërmërimë e pafund e zërave të grave dhe burrave të fisit tim

Lindjet dhe vdekjet

me baltën tënde ngjeshur

Gjithçka imja: vesa e mëngjesit dhe gurët e përjetshëm,

Gurë malli,

që rëndojnë në zemrën time më tepër se në tokë

Kockë e pathyeshme e gjeneratave ,

që ripërtërihen si bari

Këngë madhështore

e gjokseve të gjalla dhe të vdekura

Me një finale

si maja e maleve

Për herë të fundit

Mbi  truallin tënd rënça

Me buzë të çara

nga etja,

nga malli…