I DUA TË GJITHA

PetritQejvani

I kam dashur gjithmonë të katër stinët e vitit

Dhe pranverën, dhe verën, dhe vjeshtën , dhe dimrin.

Kurrë nuk kam thënë më pëlqen vetëm pranvera,

Ashtu si nuk kam qeshur përherë.

Se e di: duhet të vdesë diçka, që të lindë një tjetër.

Se e di, duhet të shuhet një buzëqeshje, që të çelet një tjetër.

Se e di:s’do të kishte pranverë pa dimrin

Dhe kopshtet s’do kishin lule

Dhe pemët s’do lidhnin fruta

Dhe njerëzit s’do lindnin njerëz të tjerë.

Atëhere në botë çdo gjë do qe e vjetër,

Dhe tingujt të vjetër do të qenë.

Dhe deti do kish ngrirë si i lëpirë nga një përbindësh.

Prandaj lotët i dua,

Edhe kur janë të qeshur,

Edhe kur janë të trishtuar.

Me ta rritim dashuritë,

Me ta mbytim vdekjen.

 

I dua të katër stinët e vitit.