QIELLI PIKON QUMËSHT, POEZI

Andi Meçaj

Qielli pikon qumësht,

zogjtë sjellin mëngjesin

dhe aromën e vesës,

nata mbyll grilat, vetëvritet,

ngjyrat dhe rrugët

fillojnë të çelen

gjinj të vegjël, të mëdhenj,

lypësi im personal

veshur kravatë dhe kostum,

s’pranon më mëshirë,

të dielave është pushim,

qeni barbon,

më vështron me sy fëmije,

belbëzon,

njerëz të hekurosur fillojnë

rizgjimin e rrugëve,

nga flokët, rrobat dhe supet

u rrjedh qumësht.

 

Nga Andi Meçaj