SHPESH

 

 

 

Shpesh mendjen lodh duke kujtuar

Si munde ti të më robërosh

Me buzëqeshje, ledhatime

Dhe shpirtin tim ta skllavërosh.

Është vërtet shumë e çuditshme

Një bukuroshe lozanjare

Shpesh rrëmben zemrën e një burri

Me lehtësi të madhe fare.

Dhe krenaria mashkullore

Përkulet, thyhet para teje

Ashtu si nuk u pat menduar…

Siç vjen stuhia pas një reje.

Më kot mundohem që ta gjej

Kjo grackë mua si më zuri.

Dashuria magjistare

Los me zemrën e çdo burri.

 

Petrit Qejvani

 

Next Post

NJË MINUTË

Die Pri 19 , 2020
    (Kushtuar asaj që e meriton…) Para teje bëhem si fëmija Që gjëra të shtrenjta kërkon Unë kërkoj buzët e tua “Po një minutë”- ti më ndalon. Dhe e kuptoj se ç’do të thotë Kjo frazë e bukur, kaq e brishtë Sa herë të puth, pulit qepallat “Po një […]