Një grua e trondit gjithnjë një burrë
Siç po bën me mua edhe ti tani
Ndonese ka vite qe ndezim njeri-tjetrin
Llava e dashurise ende ngroh ne brendesi..
Te shoh me vemendje, i pikelluar
Per shkelqimin e zbehur te gjithckaje qe kishe:
Per vijat e fytyres, damaret tinzare
Qe vrasin cdo dite rinine tende te magjishme.
Por besome, tani edhe me shume te dua
Se atehere kur u njohem,vite me pare
Se, vec dashurise, tani ka dhe shume dhembje
Qe qendis zemren qe regetin ngadale.
Tani edhe buzet kane nje shije tjeter
Dhe zjarri i fshehur digjet ne thellesi
Por mjafton fryma e ngrohte e njeri-tjetrit
Qe prushi i mbuluar te ndizet perseri.
Prandaj dashuria tani eshte me e rende
Si nje statuje mermeri, qe gjithe shekujt mban.
Dhe ne te dy jemi me te thelle se dikur.
Jo dallge ne siperfaqe, qe i tall era ne oqean.
Ne jemi amforat e qeta ne fund te detit
Qe dashurine e kthyem ne nje perle ketu,
Ndersa guacken e saj e flakem ne rini
Dhe kushedi ne c’brigje endet tej-tehu.
E shtrenjta ime, tani ti vlen me teper
Si cdo kryeveper, kur koha kalon.
As nje miss nuk me trondit sa ti
Miss Dashuria, qe rinine e arte me zgjon.
Petrit QEJVANI, 2009.
