VALIXHJA E PUSHIMEVE TË MALIT, POEZI

Andi Meçaj

I morëm në çantë kaprojtë,

lulet, ujin e malit,

kabinën e drunjtë, ketrin,

hajdutin e bukëve,

dashuritë e reja të pishave,

puthjet e zbehta të gjetheve,

ulërimat pasiononte të ujqërve,

fashot dhe shiringat,

për shërimin e pyllit,

librat e pagojë

dhe gurët llafazanë,

qenin e Feties që ia kafshonte

këpucët Bedrijes.

 

I morëm të gjitha, menduam,

kur ngjiteshim mbi rrota drejt malit.

2010

Nga Andi Meçaj

Next Post

MBIU NJË FËMIJË, POEZI

Die Qer 17 , 2012
Flas për shiun që biskon ëndrrat, çadrat e dashurive hapen, dëgjohet muzikë e ëmbël, ai tik-tak zemrash në puthje, lot të gjallësh vdesin, lot të vdekurish lindin, një fëmijë mbin mbi kurrizin tënd, shtëpi mbi shpatullat e tjetrit, te supet e Jonës çelin lule, prifti Mihal ka një kishë në […]
Andi Meçaj