VEGIM I NJË KUJTIMI

 

 

 

Përpara kam fotografinë

Ulur në stol të pranverës me ty.

Ti qesh,qesh dhe unë.

Qeshim të dy.

I zymtë vështroj këtë pamje

Të zhveshur nga vjeshta e ndarjes tani.

Dashuria jonë u tha si ai druri i bukur i  qershisë,

Që e thau thëllimi dimrin që shkoi

Dhe më kot fëmijët pritën verën të skuqnin buzët

Dhe kopshtari i krrusur

Vështron i trishtuar qiellin

Me të drejtën e protestës

Për mundimin e tij.

Por në botë parashikohen dhe thëllimet.

 

Petrit Qejvani,1971


 

Next Post

URIM PËR VITIN E RI

Pre Pri 24 , 2020
        Kur akrepat e orës puthën njeri-tjetrin zilja e telefonit më ftoi ta ngre. Gëzuar vitin e Ri. Ishte një zë gruaje i butë si kadife plot mister në vetminë  e dhomës sime të errët. E pyeta kush ishte, i drojtur, se mos më ikte si një […]