Duke parë një buburezë të balsamosur
në dritare, loti qau, bashkë me të unë.
E di, një ditë do të kthehet, ushtria
milionëshe do të shqyejë mishin.
Ndërsa ne mbas dritareve do të mërmërisim
“Ç’dhëmbë të tmerrshëm paskan buburezat?”
Nga Andi Meçaj
Next Post
BALADA E MOHAMEDIT, POEZI
Sht Qer 16 , 2012
Këpucët veshën këmbët e zeza të Mohamedit, njërin sy e ka të lagur, njërën mëngë të ngrënë, hunda i ka ngrirë, e heq, e fut në xhep, hunda fillon të këndojë një melodi kurvash, Mohamedi dëgjon megjithëse pa vesh. Rruga fillon të ecë, ecin dhe këpucët veshur këmbë të zeza […]
