Me vendim të Këshillit të Qarkut Vlorë Nr.26/1, Dt. 22. 11. 2012 Me rastin e 100 vjetorit të shpalljes së Pavarësisë i jepet titulli: “NDERI I QARKUT VLORË” Z. HIQMET MEÇAJ Me këtë motivacion: “Për kontribut të shquar në zhvillimin e poezisë moderne shqipe […]
Hiqmet Meçaj
I dashur Agron. Ti rrjedh nga një familje e nderuar e fshatit Kallarat. Paraardhësit tuaj janë të njohur në të gjithë Shqipërinë për kontributin e tyre të veçantë. Por sot nuk dua të bisedojmë për këtë. Të kam vëzhguar që në vegjëlinë tënde dhe kam vënë re se ti […]
1. KUJTESË E SHPIKUR (Botim i kolanës së zgjedhur të poezisë shqipe, prill 2009,me redaktor prof Agim Vincën, shoqëruar me një studim të gjerë të tij.) Lloji: Poezi të zgjedhura Shtëpia Botuese: Toena ISBN: 978 – 99943 – 1 – 476 – 8 Formati: 14 x 20 Faqe: 356 Çmimi: […]
Ali Asllani – poet i Dashurisë, nga Hiqmet Meçaj Duhej të isha rreth dhjetë vjeç kur dëgjova për herë të parë emrin e tij. Ja se si ndodhi: dajua i babait tim, Xhemil Veli Duka nga Vranishti i Vlorës, drejtor i shkollës së atij fshati, zbriste në qytet një herë […]
KAPITULLI I PARË 1. Kur hyri Admeti në zyrën e shefit, ishte mesditë. Shefin nuk e njihte më parë, ndaj u çudit nga trupi i tij i paktë dhe buzët tepër të holla. -Nuk kam shumë kohë, – shpejtoi të thoshte ai, pa i thënë “ulu” e pa i dhënë […]
(Fabul (jo)sipas Ezopit) Bretkosat ishin të mërzitura. Vinin rrotull kënetës së paanë dhe shqyheshin në thashetheme. Nuk mund të thuash që diskutonin, sepse bretkosat nuk dinë të diskutojnë, të japin mendim apo të bëjnë debat. Pse? Sepse bretkosat nuk dinë të dëgjojnë. Jo se kanë defekt nga veshët, po kur […]
Dola si zakonisht atë mëngjes shtatori për frapenë te Flizvua. Mes rrepeve të lashtë, që fëshfërinin nga era, gjeja qetësinë e vendit tim, të cilin e kisha braktisur prej më se tetë vitesh. E preferoja lokalin Goody’S edhe për rrepet edhe për lirësinë e çmimeve, por edhe sepse aty mblidheshin […]
Ai hyri pa trokitur kur Nameti digjej nga ethe të forta gripi, dridhej dhe sytë i qenë ndezur nga shkëndija, ca të flakëruara e ca të shuara, si pluhur hiri. Ai foli pa u ulur, pa i dhënë dorën, përpëliste qerpikët, as u mundua të kërkonte të falur që tjetri […]
Në fillim zhurmën prapa derës e dëgjoi Nameti. Sapo e kishin gjetur shtëpinë e re që u duhej: dy dhoma të vogla, një korridor, që e nxinte edhe bibliotekën, ku vunë tavolinën e vogël sa për t’u ulur. I kishin rregulluar të […]
Nuk dihet shkaku se si qeni buldog futi turirin brenda në atë dollap të madh, kapi me dhëmbë këpucën e majtë, pikërisht kur ajo, bashkë me këpucën e djathtë, po luteshin si përditë të dilnin përjashta, të visheshin e të shkelnin në udhët e botës, në shi a në diell, […]