Trami, balenë stërmadhe, ka mbyllur gojën. Njerëzit ngjajnë peshq të ngjyrosur, me rrobat e ndritshme si luspa. Ky burrë i lexon ulur mendimet bri gruas me celularin ngjitur pas veshit. Dy arlekinë pasqyrohen në xhamin përball. Fëmija brenda meje zgjohet, zgjat duart, i ledhaton. Qeni pekinua lëpin buzët dhe imazhin […]
Këtu rrugët janë të ngushta, në rresht për një ecin njerëzit, nën portikët e ulët të dyqaneve dhe shtëpive. Hapat djersijnë kujtesën e këmbëve. Fjalët puthin qafë femrash gjizbuluara. Plaku mustaqelli i bën shoqëri pelikanit Petro dhe mullinjve me erë. Nga qoshja përballë vogëlushi zbulon botën, derdh buzëqeshje. Akuariumi gjigand […]
Rruga drejt qytetit ka pluhur, sy anës pemëve. Makinat që zhurmojnë janë lodrat e fëmijërisë sime, Ky burrë u bën roje bletëve dhe kujtimeve. Në fusha qentë lehin, ruajnë dhëntë dhe zërin. Autobuzi sjell ndenjëse të zbrazura dhe mendime. Ky zotëria pranë meje thotë: -qyteti nuk është më fëmija […]
Sot s’më hahet, nga ballkoni përtej del ngopja, i kalon të 100 kilet, më përshëndet me një lëkundje dore që i ngjan lavjerësit. Në tavolinë pjatat flenë me ca gërhima që s’durohen, pas pak vjen vetmia me pëllumbat e saj, ma përlan sofrën time besditëse, mërzitem dhe bëj gati […]
Përplaset dera, hyn ai, sytë i ka të verdhë, duart jeshile, kokën katrore, brenda xhepave rri fshehur fëmija, e nxjerr, i blen akullore, lodra, të puthura, rrotullon botën në karuzel, tregon rrugën ku u rrit, shtëpinë e vogël me baçen e madhe, qenin larush tek bredhërinte dhe gjyshen topolake që […]
Bie shi në oborr dhe në shpirtin tim, nuk kam ombrellë, strehë nuk kam, vetëm një qiell dhe katër mure që ma rrethojnë qenien, duke u vyshkur, tkurrur brenda meje. Macen e zezë e shoh të laget, tavolinën të gjëmojë si tambur, mbulesat, fantazma të vallëzojnë, krevatin të ngrihet, të […]
Çapon, godet bastunin në rrugën drejt kishës, troket orët e tij të mbetura, asfaltin e zi që hap derën, nga del e bukura e dheut shndërruar në flutur, krahët e ylbertë përplas, në flokët e tij shekullorë vendos, të jetojë dhe të vdesë. Dora kurdis zemrekun, ecën dy hapa, ndalon, […]
Këpucët veshën këmbët e zeza të Mohamedit, njërin sy e ka të lagur, njërën mëngë të ngrënë, hunda i ka ngrirë, e heq, e fut në xhep, hunda fillon të këndojë një melodi kurvash, Mohamedi dëgjon megjithëse pa vesh. Rruga fillon të ecë, ecin dhe këpucët veshur këmbë të zeza […]
Duke parë një buburezë të balsamosur në dritare, loti qau, bashkë me të unë. E di, një ditë do të kthehet, ushtria milionëshe do të shqyejë mishin. Ndërsa ne mbas dritareve do të mërmërisim “Ç’dhëmbë të tmerrshëm paskan buburezat?” Nga Andi Meçaj
Poeti Muhamet Tartari u kendon bilbilave, gjithë këngëtarëve të këngëve labe që me zërin e tyre të ëmbël i këndojne aq bukur. Një vend të veçantë zënë në këtë poezi edhe këngëtarët dhe rapsodët kallaratas. Kush eshte i zoti ne kenge, T’i mbledhe bilbilat te tere, Capi i lehte e hapi i […]