Katër pleq lozin letra, Kaçi humbet, Baçi fiton, Thimua shan, Lorua mërmërin. Mbasdite e dielltë prilli, kafeneja e zbrazur fle, pastaj kalon ajo, ajo me gjinjtë kërcënues, minifundin e padukshëm e fytyrën engjëllore, që ua vjedh shikimin, duke i verbuar, vetëm për një çast, çast aq i gjatë, sa harrojnë […]
Krijues & botues Kallaratas
Njohja me krijuesit kallaratas.
Diksh më ndjek, mendoi vajza dhe shpejtoi në rrugicën “Psaras”. Ajo është një rrugicë jo shumë e rrahur nga njerëzit, me dyer të frikshme shtëpish dykatëshe dhe degë portokallesh që, të varura në muret ndarëse të tyre, duken sikur do të të kapin në vrapimin tënd, të dalësh sa më […]
Dëgjohet zhurma e hapave të tij dhe ai këngëzim i guralecëve që e bën rrugën të këndshme për në shtëpi, (pas asaj pune të lodhshme me larje pjatash në hotelin luksoz “Interkontinental”), në atë orë të hershme të mëngjesit. Taksitë e fshikin te pantallonat duke i bërtitur me atë zërin […]
Atë ditë dimri, kur dielli digjte me 20 gradë dhe pemët çelnin si në pranverë, macja “klandestine” e hotelit pesëyjor, bënte banja dielli, për shtatë palë qejfe, në tarracën e katit sipëror, atje ku era të shkundte nga çdo anë dhe ndiheshe si nën pushtetin e ca ventilatorëve të […]
Më ngjisin shkallët e një ëndrre, errësira më zbret një qytet, mbi flokët e vajzave dritat zgjohen korale, anës rrugëve këndojnë makina të dashuruara, dy pemë vogëlushe, kukafshehtazi luajnë me mua, shtëpia zgjat kryet, përgjon hapat e kthimit tim dhe turmën cigane që ikën me erën, njeriu i vogël me […]
Ora dymbëdhjetë, mesnatë, ky tram që m’i përkund mendimet më rrëfen ëndrrat e natës, Hyn Nikua dhe era të pëshpërin, Kristua me fishekzjarre mbjell buzëqeshje, Vangjeli duke kalëruar mëzin lodër, Vjen dhe Melihaja me shaminë e bardhë që ia nduk faqet. Hëna vizaton në qelq, kokën e madhe të […]
Qielli pikon qumësht, zogjtë sjellin mëngjesin dhe aromën e vesës, nata mbyll grilat, vetëvritet, ngjyrat dhe rrugët fillojnë të çelen gjinj të vegjël, të mëdhenj, lypësi im personal veshur kravatë dhe kostum, s’pranon më mëshirë, të dielave është pushim, qeni barbon, më vështron me sy fëmije, belbëzon, njerëz të hekurosur […]
Trami, balenë stërmadhe, ka mbyllur gojën. Njerëzit ngjajnë peshq të ngjyrosur, me rrobat e ndritshme si luspa. Ky burrë i lexon ulur mendimet bri gruas me celularin ngjitur pas veshit. Dy arlekinë pasqyrohen në xhamin përball. Fëmija brenda meje zgjohet, zgjat duart, i ledhaton. Qeni pekinua lëpin buzët dhe imazhin […]
Këtu rrugët janë të ngushta, në rresht për një ecin njerëzit, nën portikët e ulët të dyqaneve dhe shtëpive. Hapat djersijnë kujtesën e këmbëve. Fjalët puthin qafë femrash gjizbuluara. Plaku mustaqelli i bën shoqëri pelikanit Petro dhe mullinjve me erë. Nga qoshja përballë vogëlushi zbulon botën, derdh buzëqeshje. Akuariumi gjigand […]
Rruga drejt qytetit ka pluhur, sy anës pemëve. Makinat që zhurmojnë janë lodrat e fëmijërisë sime, Ky burrë u bën roje bletëve dhe kujtimeve. Në fusha qentë lehin, ruajnë dhëntë dhe zërin. Autobuzi sjell ndenjëse të zbrazura dhe mendime. Ky zotëria pranë meje thotë: -qyteti nuk është më fëmija […]