Jeta tinzare Befas nxori grushtet Dhe më shenjoi Duke më goditur rëndë Tani që mund të bie lehtë Për të më provuar Nëse qëndroj dot në këmbë Unë, I paepuri para vetes Dhe të tjerëve… Petrit Qejvani, 5.10.2013    

        Ka ca kohë që më është prishur gjumi Dhe kush ma prish, fatkeqsisht e di. Ma prish ti, që rrugën humbe për te unë Apo unë, që rrugën humba per tek ti? Po unë vet nuk dija të të doja, Ndonëse ti ishe gati gjithçka të […]

Nga Petrit Qejvani         Kjo pyetje dyshuese mendoj se mund të bëhet sot, jo aq si shprehje e kërkesës per ndëshkimin e korrupsionit qeveritar nga ndërkombëtarët (ndonëse ata ngulin këmbë për këtë) sesa si dëshirë e shumicës së shqiptarëve të vjedhur dhe poshtëruar nga qeverisja arrogante dhe […]

Nga Petrit QEJVANI   Atdheu im Mërmërimë e pafund e zërave të grave dhe burrave të fisit tim Lindjet dhe vdekjet me baltën tënde ngjeshur Gjithçka imja: vesa e mëngjesit dhe gurët e përjetshëm, Gurë malli, që rëndojnë në zemrën time më tepër se në tokë Kockë e pathyeshme e […]

Shënime udhëtimi, nga Aleksandër Çala     Unë së bashku me Lubën e kemi të disatën herë që udhëtojmë drejt Kallaratit. Për këto udhëtime, megjithëse mbresat dhe emocionet kanë qenë të shumta dhe të bukura nuk kam shkruar më parë. Për udhëtimin kësaj radhe vendosa që me modesti të shkruaj […]