Mundohem të të harroj ty, Trupin tënd-hapësirë e bardhë me valë të trazuara Sytë e tu-dritaret e mia Buzët e tua-afshin tim fërgëllues Dhe gjinjtë-kënaqësinë e gjumit tim ëndërrues Që vritet sa herë jam larg teje… Dhe jam i pafuqishëm të të harroj Sepse pa ty jam një pemë rrënjëdalë […]

Ti je mungesa ime më e madhe Që u jep frymën dhe fytyrën ditëve të mia Jam katër stinë larg teje Dhe kambana e kujtimeve Godet trishtueshëm mbi gjuhëzën memece Që lëshon tinguj të përvajshëm Në këtë stinë të vërshimeve të ujta të kujtesës Si të të arrij Që të […]

I kam dashur gjithmonë të katër stinët e vitit Dhe pranverën, dhe verën, dhe vjeshtën , dhe dimrin. Kurrë nuk kam thënë më pëlqen vetëm pranvera, Ashtu si nuk kam qeshur përherë. Se e di: duhet të vdesë diçka, që të lindë një tjetër. Se e di, duhet të shuhet […]

     (familjare)  kushtuar vëllait tim Refat Qejvani                                      Vëlla i dashur, shpesh më kap një mall                                     Që më këput e fjalët s’i nxjerr dot                                     Kaluan pesë vjet që na ke lënë […]

Më 4 nëntor gazeta “Shqip” botoi një artikull të Monika Stafës me titullin intrigues “Gjuha e tjetrit” një ndër 12 pikat”. Qysh në fillim duhet thënë se duke lexuar edhe disa shkrime të tjera të saj, parapëlqeva të mendoj se edhe kësaj radhe do ta lexoja me interes dhe kënaqësi […]

Të flasësh për Naim Frashërin, asnjëherë nuk është e tepërt, është aq e lehtë dhe e vështirë njëkohësisht. Ndërkohë, të shkruash diçka të re është një kurth që i ngreh vetes, pasi për Naimin është folur e shkruar shumë dhe ndoshta më shumë se për cilindo krijues tjetër, dhe të […]

   Shumë vite më parë, në fëmini, midis ciklit të ulët dhe të lartë të shkollës 8-vjeçare, ose më saktë, aty nga fillimi i klasës së pestë, më kishte lindur dhe më kishte shoqëruar një ide e çuditshme, absurde, por shumë e sinqertë. Ajo herë shfaqej fort dhe ëmbëngulëse e […]

Është vërtet e çuditshme si e promovojmë ne shqiptarët vitin e Ri. Të gjithë e presin me gëzim ditën e ndërrimit të viteve dhe vërtet në të ka diçka optimiste dhe njerëzore, bile përtejnjerëzore…Dhe secili popull ka diçka të veçantë në ceremoninë e ardhjes së tij. Në shumë gjëra, në thelbin e saj, […]

 Bogonic’ e madhe Me sheshe e Vale Me ujë të kulluar Si kristal në male   Ti një pikë vrojtimi Një kështjell’ e lashtë Kush del e shikon Bukuri e rrallë   Të kthehesh nga deti Pafundësinë shikon Dritat italiane Që andej dallon   Të kthehesh nga toka Gjer në […]

Në mes të Labërisë së thellë, në të dy anët e Lumit të Vlorës, sapo ai ka marrë startin, në këmbët e malit të Bogonicës, shtrihet Kallarati. Nga të rrallët fshatra të dyzuar, njëri përballë tjetrit, si ne legjendë: një i gjallë, tjetri i vdekur (i djegur), por me rrënojat […]