Nga Petrit Qejvani Withers me sa duket nuk ka nder mend ta harrojë lehtë Shqipërinë, jo për shkak të nostalgjisë së natyrshme te njeriut për vendin ku ka punuar apo për ndonjë tekë ekzotike prej perëndimori për këtë vend thuajse lindor gjithsesi të pakuptueshëm për […]
Petrit Qejvani
Petrit Qejvani Politika shqiptare gjatë këtyre 20 vjetëve të demokracisë është anatemuar shumë herë duke e merituar dhe më pak pa e merituar me epitete nga më pezhorativët si politikë e dështuar, politikë pa vizion, politikë e korruptuar, politikë e pistë, politikë pa ide etj. Në të vërtetë politika […]
Ti më the se ne u deshëm rastësisht. Autori Ne rastësisht vijmë në jetë Rastësisht dhe dashurojmë Ne urrejmë rastësisht Rastësisht dhe tradhëtojmë. Petrit QEJVANI
Kjo natë është pa emër, pa qiell, bosh. Dikush argëtohet në katin e poshtëm (Le të argëtohet) Unë argëtohem me dhembjen time. Unë me dhembjen time vallzoj. Dhoma me katër krevate bosh Është mbushur plot me dhembjen time Muret nuk kanë fotografi Në mure […]
Kur mendoj se një ditë nuk do jem, Kur mendoj se ti një ditë nuk do jesh, (ne s’do jemi për njeri-tjetrin në të njëjtën ditë) Do mungojmë në apelin e madh të jetës, Një lumë i zi ujrash të vrullshme Më mbyt Dhe s’më le të të thërras Emrin. […]
Sa herë shoh ty, bie në mendime (Jo të të vë vlerat në dyshim) Dhe kujtoj ç’ka më të bukur në botë Dhe hëna […]
Në kafe ‘Notos’ në mbrëmje buzë detit Përballë një bjonde greke më rri As dëgjoj fare ç’më thonë shokët Në tavolinën përballë është ulur një perri. E bukur, o zot!një Helenë moderne Me kostum meshini të zi rri serbes Herë pas here hedh […]
Mundohem të të harroj ty, Trupin tënd-hapësirë e bardhë me valë të trazuara Sytë e tu-dritaret e mia Buzët e tua-afshin tim fërgëllues Dhe gjinjtë-kënaqësinë e gjumit tim ëndërrues Që vritet sa herë jam larg teje… Dhe jam i pafuqishëm të të harroj Sepse pa ty jam një pemë rrënjëdalë […]
Ti je mungesa ime më e madhe Që u jep frymën dhe fytyrën ditëve të mia Jam katër stinë larg teje Dhe kambana e kujtimeve Godet trishtueshëm mbi gjuhëzën memece Që lëshon tinguj të përvajshëm Në këtë stinë të vërshimeve të ujta të kujtesës Si të të arrij Që të […]
I kam dashur gjithmonë të katër stinët e vitit Dhe pranverën, dhe verën, dhe vjeshtën , dhe dimrin. Kurrë nuk kam thënë më pëlqen vetëm pranvera, Ashtu si nuk kam qeshur përherë. Se e di: duhet të vdesë diçka, që të lindë një tjetër. Se e di, duhet të shuhet […]