Kohët e fundit janë shtuar njerëzit që shoqërohen me qen.   U nda në klasa dhe shoqëria shqiptare Të pasur, të varfër, të tjerët në mes. Si njerëzit u ndanë edhe qentë Secili sipas klasës së padronit të vet.   Po nuk e di Do të protestojnë […]

    Besoj sinqerisht në ndjenjat njerëzore Dashuria është në fund të fundit Dobësi Njeriu ka nevojë shpesh të vetmashtrohet Perëndia e Dobësisë e ka emrin Dashuri.     Petrit Qejvani    

      Europa kaq afër e nuk e gjejmë dot Si të lozim symbyllazi me fatin tonë E dimë ku duhet të vemi Por s’dimë si të vemi Dhe sillemi rrotull si kali në lëmë Lidhur te huri Dhe ndrrojmë kahun e lëvizjes rrotull tij Sipas alternativave Që nuk […]

    Sivjet dhe moti është i vrarë Pranvera dimrit i ngjet fort Dimri i acartë i politikës Po ngrin jetën shqiptare sot. Kurrë kaq plumba nuk qëlluan Në qiell, as ditën e lirisë Gëzhojë e nxehtë të djeg në duar Plumbi i nxehtë të djeg në shpirt. Dhe ndonse […]

      Jeta tinzare Befas nxori grushtet Dhe më shenjoi Duke më goditur rëndë Tani që mund të bie lehtë Për të më provuar Nëse qëndroj dot në këmbë Unë, I paepuri para vetes Dhe të tjerëve… Petrit Qejvani, 5.10.2013    

        Ka ca kohë që më është prishur gjumi Dhe kush ma prish, fatkeqsisht e di. Ma prish ti, që rrugën humbe për te unë Apo unë, që rrugën humba per tek ti? Po unë vet nuk dija të të doja, Ndonëse ti ishe gati gjithçka të […]

Nga Petrit Qejvani         Kjo pyetje dyshuese mendoj se mund të bëhet sot, jo aq si shprehje e kërkesës per ndëshkimin e korrupsionit qeveritar nga ndërkombëtarët (ndonëse ata ngulin këmbë për këtë) sesa si dëshirë e shumicës së shqiptarëve të vjedhur dhe poshtëruar nga qeverisja arrogante dhe […]

Nga Petrit QEJVANI   Atdheu im Mërmërimë e pafund e zërave të grave dhe burrave të fisit tim Lindjet dhe vdekjet me baltën tënde ngjeshur Gjithçka imja: vesa e mëngjesit dhe gurët e përjetshëm, Gurë malli, që rëndojnë në zemrën time më tepër se në tokë Kockë e pathyeshme e […]